روایت عشق

مهدى در روایات اهل تسنن

سویدی:

آنچه علما بر آن اتفاق دارند آن سات که مهدی (عج) در پایان روزگار قیام فرماید و زمین را پر از عدل و داد کند و احادیث راجع به او و ظهورش بسیار است.

سیائک الذهب صفحه 78

ابن ابی الحدید:

مشهور بین عموم مسلمین در تمام این اعصار سات که : در آخر الزمان مردی از اهل بیت ظاهر خواهد شد که یدن را تایید و عدل را آشکار فرماید و مسلمانان از او پیروی نمایند و بر مالک اسلامی مستولی شود و نام او مهدی (عج) است.

مقدمه ابن خلدون صفحه 362.

محمد بن طلحه شافعی:هو ابم ابی محمد العسکری (ع) و مولده بسامراء: یعنی او فرزند ابی محمد امام حسن عسکری (ع) می باشد و محل تولدش سامراء  بوده است.

مطالب الئوول فی مناقب آل الرسول.

شیعیان خدا را شاکر باشید که خدا چنین امامانی به ما عنایت کرده  است که همه حتی مخالفانش بر حقانیتش شهادت می دهند.

ببینید اهل سنت با اینکه به امامت حضرت مهدی (عج) اعتقاد ندارند بر حقانیت ایشان شهادت می دهند.

مهدى در روایات اهل تسنن

مهدى در روایات اهل تسنن

در مورد امام مهدى در کتب اهل سنّت روایات زیادى وجود دارد که ما در این جا از برخى کتب معتبر آنان روایاتى را از نظر مى گذرانیم.

 1ـ عن عبداللّه بن عباس قال: قال رسول اللّه [صلّى اللّه علیه وآله]   إن خلفائی وأوصیائی وحجج اللّه على الخلق بعدی أثنا عشر، أوّلهم أخی وآخرهم ولدی قیل: یا رسول اللّه ومن أخوک؟ قال: علیّ بن أبی طالب قیل: فمن ولدک؟ قال: المهدیّ الذی یملؤها قسطاً وعدلاً کما ملئت جوراً وظلماً. والّذی بعثنی بالحقّ بشیراً لو لم یبق من الدنیا إلاّ یوم واحد لطوّل اللّه ذلک الیوم حتّى یخرج فیه ولدى المهدیّ فینزل روح اللّه عیسى بن مریم فیصلّى خلفه، وتشرق الأرض بنور ربّها ویبلغ سلطانه المشرق والمغرب⁽¹⁾.

رسول خدا ـ صلّى اللّه علیه وآله ـ فرمودند:

جانشینان من و اوصیاء من و حجّت هاى خدا بر مخلوقات خدا بعد از من دوازده نفر مى باشند اوّلین آنها برادرم و آخرین آنها فرزندم مى باشد پرسیدند: اى رسول خدا برادرت کیست؟ حضرت فرمودند: على بن ابى طالب ]علیه السلام [سئوال شد فرزندت کیست؟ فرمودند: مهدى است که زمین را از قسط و عدل پر مى کند بعد از آنکه از جور و ظلم پر شده باشد. قسم به خدائى که مرا از روى حق و براى مژده دادن مردم برانگیخت اگر از عمر دنیا به جز یک روز نمانده باشد، خداوند آن یک روز را آنقدر طولانى مى کند تا اینکه در آن فرزندم مهدى ظهور کند و سپس روح اللّه عیسى بن مریم پائین مى آید و پس پشت سر او نماز مى خواند و زمین به نور پروردگارش روشن مى شود و سلطنت او مشرق و مغرب دنیا را فرا مى گیرد.

 2ـ عن حذیفة رضی اللّه عنه قال: قال رسول اللّه [صلّى اللّه علیه وآله]

المهدیّ رجل من ولدی، وجهه کالکوکب الدرّی⁽²⁾.

رسول خدا فرمودند: مهدى ـ علیه السلام ـ یکى از فرزندان من است، صورت او مانند ستاره اى درخشان مى باشد.

3ـ عن حذیفة قال قال رسول اللّه [صلّى اللّه علیه وآله وسلّم]: یلتفت المهدیّ وقد نزل عیسى بن مریم، کأنّما یقطر من شعره الماء، فیقول المهدیّ تقدّم صلّ بالنّاس. فیقول عیسى: اما أقیمت الصلاة لک. فیصلّى خلف رجل من ولدی،⁽³⁾.

رسول خدا ـ صلّى اللّه علیه وآله ـ فرمودند: مهدى ـ علیه السلام ـ مى بیند که حضرت عیسى بن مریم از آسمان نازل مى شود گویى آب از موهاى سر او مى چکد پس مهدى ـ علیه السلام ـ به او مى فرماید جلو بیا و با مردم نماز جماعت بخوان (یعنى امام جماعت باش) پس حضرت عیسى به او عرض مى کند آیا نماز براى تو برپا نشده است؟ پس او به امامت فرزندم مهدى نماز مى خواند.

 4ـ باسناده عن أبی سعید الخدری قال: خشینا أن یکون بعد نبیّنا حدث فَأَلْنا نبی اللّهِ صلّى اللّه علیه وسلّم فقال: انّ فی أُمّتی المهدیَّ یخرجُ یعیش خمساً أو سبعاً أو تسعاً ـ زیدٌ الشاک ـ قال. قلنا وما ذاک؟ قال: سنین قال. فیجیء إلیه رجل فیقول یا مهدی: اعطنی اعطنی قال: فیحثى له فی ثوبه ما استطاع أن یحمله⁽⁴⁾.

ابو سعید خدرى مى گوید: ترسیدیم که بعد از پیامبر اکرم ـ صلّى اللّه علیه وآله وسلّم ـ  حادثه اى رخ دهد پس از آن حضرت سؤال کردیم فرمود: همانا در امّت من مهدى ـ علیه السلام ـ خروج مى کند زندگى مى کند پنج سال یا هفت سال یا نه سال (تردید از زید است) گفت: پس گفتیم چه وقت این اتفاق مى افتد حضرت فرمودند سالهایى بعد; فرمودند: پس مى آید نزد او مردى و مى گوید اى مهدى به من عطایى کن! پس در لباس او آن قدر مى ریزد که نمى تواند آنها را حمل کند و ببرد.

5ـ عن أُمّ سلمة قالت: سمعت رسول اللّه [صلّى اللّه علیه وآله] یقول:

«المهدیُّ من عترتی من ولد فاطمة»⁽⁵⁾.

اُمّ سلمه گفت از پیامبر اکرم شنیدم که فرمود: مهدى از عترت من است از فرزندان فاطمه ـ سلام اللّه علیها ـ .

6ـ ابى سعید الخدرى ـ رضى اللّه عنه ـ قال: قال رسول اللّه صلّى اللّه علیه وآله المهدىُّ منّى، أجلى الجبهة، أقنى الأنف یملأ الأرض قسطاً وعدلاً کما ملئت جوراً وظلما، یملک سبع سنین»⁽⁶⁾

مهدى ـ ارواحنا فداه ـ از من است پیشانى بلند دارد و بینى کشیده، زمین را از قسط و عدل پر مى کند بعد از آنکه از جور و ظلم پر شود و هفت سال حکومت مى کند.

شباهت های امام زمان(عج) به انبیاء

شباهت به حضرت نوح:

1. نوح عمر بسیار طولانی نمودند (2500سال) حضرت قائم (عج) نیز عمر درازی داشته اند.

2.نوح زمین را با سخن خود از کافرین پاک کرد و گفت پروردگارا بر روی زمین دیگر بشری از کافران قرار مده (سوره نوح آیه 26) حضرت قائم نیز زمین را با شمشیر از لوث وجود کافران پاک خواهد نمود.

3.هر که از نوح تخلف جست هلاک شد و از حضرت مهدی (عج) نیز همینطور.

4.فرج نوح را خدا  آنقدر به تاخیر انداخت که بیشتر معتقدین به حضرت از او بر گشتند  فرج حضرت ولیعصر(عج)  نیز همینطور.

5.ادریس به ظهورنوح بشارت داد و بظهور قائم (عج) نیز خداوند فرشتگان را بشارت داد و همچنین پیامبران (ص)  و امامان (ع).

6. ندای نوح بر شرق و غرب عالم می رسید  واین یکی از معجزات آن حضرت بود قائم (عج) نیز هنگام ظهور بین رکن و مقام فریادی بر می آورند که تمام عالم سخنان آن حضرت را می شنوند.

یا مهدی ادرکنی ولا تهلکنی

حضرت مهدى (عج) و شباهتهاى او با پیامبران

در خصوص این موضوع به چند روایت از ائمه معصومین ع توجه نمایید.

1 ـ امام زین العابدین ع فرموده است:

در قائم ما چند سنت از سنتهاى پیغمبران است. اّما سنتى که از آدم ونوح دارد، طول عمر است و سنتى که از حضرت ابراهیم دارد، پنهان بودن ولادتش و دورى گزیدن از مردم است. سنتى که از موسى دارد ترس و غیبت از مردم و از عیسى، اختلافى که مردم درباره او دارند از ایوب فرج بعد از شدّت، اما سنتى که از محمد ص دارد قیام با شمشیر است.

2 ـ محمد بن مسلم روایت نموده که:

خدمت امام باقر ع رسیدم تا درباره قائم آل محمد از آن حضرت پرسشى کنم، پیش از آن که سؤالى بنمایم، فرمود: اى محمد بن مسلم در قائم آل محمد پنج شباهت از پیغمبران است.

شباهت یونس بن متى، یوسف بن یعقوب، موسى، عیسى و محمدص .

1 ـ شباهتى که به یونس دارد، غیبت اوست که بعد از پیرى به صورت جوانى به سوى قومش بازگشت .

2 ـ شباهتى که به یوسف دارد، غیبت و پنهانى او از خواص خود و عموم مردم و برادرانش است.

3 ـ شباهتى که به موسى دارد، ترس مُمتد او از مردم و غیبت طولانى و مخفى بودن ماجراى ولادتش و پنهان گشتن پیروان او به واسطه آزار و خوارى که بعد از او به آنها رسید تا جایى که خداوند متعال فرمان را صادر کرد و بر دشمنانش پیروز داشت.

4 ـ شباهت او به عیسى ; اختلافى است که مردم درباره او دارند ; زیرا جماعتى گفتند که او متولد نشده، عده اى گفتند او مُرده است و گروهى نیز گفتند: او را کشتند و به دار آویختند.

5 ـ امّا شباهتى که به جّد خویش حضرت محمد ص دارد، قیام با شمشیر و کشتن دشمنان خدا و رسول و جباران و گردنکشان و پیروزى وى به وسیله شمشر و رعبى است که در دلها پدید مى آورد.

از جمله علامات او خروج سفیانى از جانب شام و شخص یمنى از یمن و صداى آسمانى در ماه مبارک رمضان و ندا کننده اى است که او را به نام و نام پدرش صدا مى زند.

حرمــت رجــعت اقــوام هــلاک شــده

    حرام است بر شهرها و آبادیهایی که در اثر گناه هلاک و نابودشان کردیم به دنیا  بازگردند ٬ همانا آن ها برنمی گردند .

    " حرام " خبر برای مبتدای محذوف است و " ٲنّهم لا یرجعون́  " در مقام برهان و دلیل است . پس تقدیر آیه چنین می شود : " حرام علی اهل قرﯾﺔ„ ٲهلکناها ٲن یرجعوا ٳلی الدنیا ٳنّهم لا یرجعون . "

  نکته ها :

1-   این آیه غیر از رجعت مصداق دیگری نمی تواند داشته باشد ؛زیرا رجوع و برگشت آنان که به جرم گناهشان هلاک و نابود شده اند ٬ ممنوع و حرام اعلام شده است ٬ معلوم است که این رجوع و برگشت به قیامت نیست ؛ زیرا برگشت و حشر قیامت ٬ عمومی و همگانی است چه در اثر عذاب هلاک شده و یا با مرگ طبیعی از دنیا رفته باشند .

2-   مرحوم قمی می فرماید : این آیه از روشن ترین دلایل رجعت است ؛ زیرا همه مسلمانان معتقدند که تمام مردم در قیامت برمی گردند ٬ هلاک شده باشند یا نشده باشند . پس مراد از" لایرجعون " رجعت است که هلاک شدگان برنمی گردند . [2]

3-   روایات فراوانی از ائمه اهل بیت (ع) وارد شده است که خداوند اهل آبادیهایی که با عذاب هلاکشان کرده در زمان رجعت برنمی گرداند .[3] زیرا یکی از علل و فلسفه رجعت این است که کفار برگردند تا عذاب دنیایی اعمالشان را در حد امکان بچشند و این ها در اثر عذاب دسته جمعی ٬ کیفر دنیایی اعمالشان را دریافت کرده اند لذا برنمی گردند ٬ بلکه فقط مومنان صالح و کفار عنودی که با عذاب الهی هلاک نشده اند برمی گردند .

  اهل سنت :   

    طبری بعد از نقل تفسیر باقرالعلوم (ع) ٬ ( که آیه را دلیل بر رجعت می داند ) و عکرمه ( که منکر رجعت است ) قول عکرمه را ترجیح داده و می گوید : " والقوا الذی قاله عکرﻣﺔ فی ذلک ٬ ٲولی عندی بالصواب " [4]؛ گفتار عکرمه در تفسیر آیه ٬نزد من از تفسیر امام باقر (ع) به حقیقت نزدیک تر است . در حالی که عده زیادی از علمای رجال ٬ عکرمه را کذاب ٬ غیر ثقه٬ بدعت گذار٬ هم عقیده با خوارج و ... دانسته اند . [5]

    صاحب ارشاد " از علمای اهل سنت " می گوید : آنچه از امام محمد باقر (ع) در باره علوم دینی از علوم قرآن ٬ سنن ٬ سیر ٬ فنون و ادب ظاهر شده از کسی از اولاد بزرگوار حسنین (ع) و بقیه صحابه و بزرگان تابعین به ظهور نرسیده است .[6] پس باید گفت : " بئس للظّالمین بدلا ﹰ "

رجعت در زیارتنامه ها (1)

فلسفه تأخیر ظهور با فراهم بودن شرایط

ندبه های دلتنگی !

  جانم به فدایت ای پنهانی که از ما برکنار نیستی ؛ فدایت شوم که بیرون رفته ای ولی از ما بیرون نیستی ؛

  فدایت شوم تو آرزوی مشتاقی که آرزو کند از مؤمن باشد یا مؤمنه که به یاد تو ناله کنند ؛ جـانــم بـه فدایت ..

  اِلی مَتی اَحارُ فیکَ یـا مَؤلایَ

  تـا چه وقت در تـو سرگردان باشم ای مؤلای من

انتظار فرج !

  اَلا اخِذُ بِاَمرِنا مَعَنا غَداً فی حُظَیرَة القُدُس وَ المُنتَظِرِ للفَرَج کَالمـُُتَشَحَّطِ بِدَمِهِ فی سَبیلِ اللهِ .

 + امام صادق مـی فرماینـد :

    منتظر فرج باشید و از روح خدا مأیوس نشوید

  که دوست ترین اعمال به سوی خدای عزوجل انتظار فرج است .

  کسی که پذیرای امر ما باشد فردا در حظیرة القدوس با ما است

  و کسی که منتظر فرج باشد مانند کسی است که در راه خدا به خون خود آغشته گردد

 + پیغمبـر اکرم مـی فرماینـد :

   خوشا به حال صابرین در غیبتش ، خوشا حال اقامه کنندگان بر محبتش